coś się kończy ale pociesza mnie to, że
coś się rozpocznie znowu
nie,
to nie jest to, co czuję
czuję piękno ,że to, co się kończy
znów się zaczyna
wewnątrz ziarna które spada na ziemię
wydaje się martwe a
kiełkuje w nim drzewo
wewnątrz mnie budzącej się o 5.30
wewnątrz wszechświata który rozpala się
i gaśnie
wenątrz ludzkich spraw
wewnątrz praktyki codziennego dnia
wewnątrz rytmu naszego życia
wewnątrz serca które interesuje drugi człowiek
wewnątrz świata który nas woła
wewnątz fenomenu każdego istnienia
podoba mi się piękno które dostrzegam
wszędzie
w tym co się zaczyna
i co się kończy
niech dzieje się wszystko i niech nie będzie tragedią
moje życie nie jest moje
jak powiedział Terzani
czuję że ucieka
ale ono nie ucieka
jest częścią i
traniem Bytu
i jak wszystko inne
rozpuści się w życiu
kosmosu